حتی واسه خودمم سخته تشخیص اینکه الان چرا انقدر حالم بده
از یه حرف انقد ناراحت شدم ؟
از یه حرف چرت؟
از چرندیات ذهن یه نفر که انقد وقیح بود که به زبون بیاره ؟
اینکه چطور میتونم این همه حرف بشنوم و جواب ندم برام سواله
دیگه دلیلشو میدونم
شوکه میشم!
وقتی اصلا انتظار ندارم و چرت میشنوم از کسی که توقع ندارم شوکه میشم
انقد شوکه میشم که به جای جواب دادن میرم 4 ساعت و حتی چند روز گریه میکنم ولی جواب نمیدم
سکوت میکنم
سکوت میکنم و این ادمها وقیح تر از قبل به چرت و پرت هاشون ادامه میدن
واقعا خودمم نمبدونم الان فقط واسه این حرفاس که انقد حالم بده؟
اینکه روزی 4 ساعت کار و زندگیمو تعطیل کنم بشینم گربه کنم که وای وای دیدی فلانی چی گفت عجیبه برام
اینکه بقیه انقدر قشنگ و تمیز دروغ میگن عجیبه برام
اینکه راحت همه چیو با چهار تا کلمه خوب میپیچونن عجیبه برام
حالا ما باشیم
یکی تو سوالاش ادد بزنه وسط خال، هول میشیم
میترسیم که نکنه معلوم شه دروغ میگیم
میترسیم که نکنه با دروغ الان، حرفای قبلی بشه کشک و دروغ
میترسیم که نکنه یکی ، حداقل یکی، بفهمه که دروغ گفتیم ...
قشنگ دروغ گفتنم استعدادیه
باز نمیفهمم واقعا من واسه همینا حالم بده ؟
یا حالم خرابم مال جای دیگه و کس دیگه س که اینطور بد بهم ریختم
شاید یه بهانه شد
که به بهانه ش از ته دلم گریه کنم و گوله گوله اشک بریزم و بگم دیدی؟؟؟ بیا اینم دوستت
بیا اینم رفیق قدیمی
بیا اینک همکلاسی
بیا اونم یکی که فکر میکردی تو رو خیلی خوب میشناسه
دیدی با انگ حسودی هر چی دلش خواست گفت ؟
دیدی انگااار نه انگاااار یه زمانی صمیمی بودین
جلوی جمع میتونه هر حرفی بزنه ؟
دیدی بعضیا حرمت دوست نمیفهمن ؟
دیدی بعضیا عقده های جای دیگه شونو روی صحبتا و شوخی های بیخود دوستانه خالی میکنن؟
ببین به اسم روشنفکری، هر چیییییییییییییی دلشون میخواد میگن
به دل گرفتن نداره
این همه گریه و ناراحتی واسه چی؟
اینکه اونی که فکر میکردی دوستته دیگه نیست ؟
به درک که نیست
بره به جهنم که نیست
فکر میکردی دوستای خوبی هستین، ولی نیستین!
مردم
جواب نه شنیدناشونو میدن حتما
بدجور جواب میدن
بدجور جواب میدن...!
اه